Carlos Bunga
Carlos Bunga (O Porto, Portugal, 1976) deuse a coñecer internacionalmente ao mostrar o seu traballo en Manifesta 5-San Sebastián, 2004. Bunga usa habitualmente materiais como cartón prensado, pintura ou cinta de embalar, para construír cuartos que crecen adheridos a construcións ou arquitecturas xa existentes. O proceso de construción -non totalmente planificado, deixando que algunhas decisións se tomen durante o proceso de produción- é documentado sistemática e coidadosamente por un fotógrafo. O resultado final desta intervención no espazo pode recordar formalmente ao Merzbau de Kurt Schwitters ou á obra de Gordon Matta-Clark. Carlos Bunga formouse no campo da pintura. Os seus primeiros traballos -pintura sobre lenzo- instalábaos en paredes escollidas da cidade, para sometelos aos efectos do ambiente (clima, paso do tempo, contaminación) e para documentar esta influencia. Foi máis tarde cando descubriu as construcións, as paredes, as estruturas, os espazos que rodeaban a esas pinturas.
Tras estudar Belas Artes na Escola Superior de Arte e Design (ESAD) de Caldas da Rainha (Portugal), Carlos Bunga completou a súa formación con apoios como a Bolsa de Artes Plásticas da Fundación Marcelino Botín (ISCP, Nova York, 2006-2007), as Bolsas de Residencia de Aldraba Art en México DF (2007) e da Fundación Ilidio Pinho en Nova York (2008). Realizou exposicións individuais en institucións como Culturgest (Portugal, 2005) ou Milton Keynes Gallery (Reino Unido, 2006); xunto con exposicións colectivas en Artists Space (Nova York, 2005), San Diego Museum of Art (Farsites: Urban Crisis and Domestic Symptoms in Recent Contemporary Art, parte de inSite_05, San Diego, 2005), New Museum (Unmonumental, The Object in the 21st Century, Nova York, 2007), Instituto Valenciano de Arte Moderno-IVAM (Contruir, habitar, pensar, Valencia, 2008) e Fundación Marcelino Botín (Low Key, Santander, 2008). Na edición de Art Basel de 2008, o seu traballo Ruins formou parte da sección de proxectos especiais Art Unlimited.
